İntihar biraz pahalı bir hobi. Bir de bu onların son hobisi...

Arkadaş soruyor japon bir kıza.
-Neden bu kadar mutsuzsun?
-Bilmiyorum, hayattan zevk almıyorum. Biz çalışmaktan eğlenmesini bilmiyoruz. Aslında zaten yaşamak da istemiyorum... (Bu arkadaş da niyetli, az kalmış!!!)

-Siz de şükretmek diye birşey yok mu? Hani ''daha kötü de olabilirdim, bu kadarına da sahip olduğum için memnunum!'' demez misiniz?

Japon kızımız bu soruya cevap verememiş, öylece bakıvermiş...
-..........!?

Konuda geçen japon kızımız bekar ve işi, maaşı, evi, arabası filan var...

Sonuç açıkçası vahim... Üzücü...

Hayat; Kendine sürekli yapabileceğin hobiler bulmaktır.

Hayat; Paylaşmaktır... Paylaşmaz da böyle kendin harcarsan, bu bencillikle böyle olursun herşeyin olur ruhun olmaz. Çünkü ruhunu (psikolojini de diyebiliriz) parayla zenginleştiremezsin ya da çalışarak. Onun kaynağı insana ait özelliklerden beslenir. Sevgi, İlgi, alaka, paylaşmak, yardım etmek, bazen dokunmak ve hissetmek gerekir. Adamlar çocuklarına bile sarılmıyor burda. anneler bile...