bazı kurşunlar vücudumuza değil, anlayışımıza sıkılır..bedenimizle birlikte inançlarımızında yok edileceği düşünülür..oysa her mermide bir kez daha, binkez daha doğarız..vuruldukça çoğalırız..
demokrasi hazım işidir..biz faili de biliriz, meçhulü de..onlarda bilir elbet.
kara bir tül gibi çekilmişse ülkemin göklerine karanlık..inanıyoruz ki mutlaka doğacak güneş..
ve güneş
ve güneş
ve güneş
balçıkla sıvanmaz
çünkü güneşin ısısı kurutur
düşer yeniden sıvayanların üstüne..

Alıntı: Yazan cagrik BENİDE VURUN ıÜübenide vurun benimde vücuduma sıkın kurşunları mermi kovanları yayılsın çevreme ve sonra polisler gelsin numaralar versin vücuduma giren her bir kurşuna yakışıklı rakamlar olsun cesedim yakışıklı olmasın gömsünler beni ama kimseler bilmesin nerede yattığımı öldükten sonra daha bir sevilmeyeyim sahte göz yaşları dökülmesin bedenimin toprakla buluşmasında bırakın rahat yatayım mezarımda benide vurun benimde vücuduma sıkın kurşunları ama boşa öldürmeyin beni öldürürken hedef gösterin birilerini bak biz neler yapabiliriz deyin zannedin korkacaklar sizden diye nerdesin failim benim meçhul olduğum failim... (17.05.2006 13:04) Saldırı haberini duyar duymaz televizyonu açtım ve haberleri izlemeye başladım.Ardınan ise nacizane bu şiir birden ortaya çıkıverdi.Bunu yazarken adi bir arabesk duygusu taşımadığımı belirtmek isterim.O an haberleri izlerken gözlerim dolmuştu ve çok duygulanmıştım.Sonrasında televizyonu kapattıktan sonra kendiliğinden bunları yazdım.