17-04-2005, 23:03
|
#36
|
|
|
Dostun bahçesine bir hoyrat girmiş
Korudur hey benli dilber korudur
Gülünü dererken dalını kırmış
Kurudur hey benli dilber kurudur
Şu meydanda kuruludur postumuz
Çok şükür Mevla’ya gördük dostumuz
Bir gün kara toprak örter üstümüz
Çürüdür hey benli dilber çürüdür
Kendisi okur da kendisi yazar
Hak hilal kaşına eylemiş nazar
Senin akranların cennette gezer
Huridir hey benli dilber huridir
Hangi dinde isen ona tapayım
Yarın mahşer günü bile kopayım
Eğil bir yol ak gerdandan öpeyim
Beri dur hey benli dilber beri dur
Dervişe nolursa kendi tacından
İrakibe ölüm yare geçinden
Benzimiz sarısı senin ucundan
Sarıdır hey benli dilber sarıdır
Pir Sultan Abdal’ım başından başlar
İyisin yerde kemini taşlar
Bin çiçekten bir kovana bal işler
Arıdır hey benli dilber arıdır
Pir Sultan Abdal
|