Yasada açıkça yer almayan hususlarda yargıç ve mahkemeler tarafından yapılan tüm yargısal yorumlara gelenek nazarıyla bakılması bence doğru olmaz. Yargılama faaliyetinin esasen bünyesinden olan bir hususun "yasaya rağmen Yargıtay" ve "gelenekçilik", hatta belki de "tutucu ve statükoculuk" zaviyelerinde algı ve telakkisine katılmam.

Öte yandan, temyiz bir dava değildir. Kimi hallerde, mürafaalı yapılabilmesi de onu dava haline katiyen getirmez. Temyiz yine yerel mahkeme kararına karşı kullanılan bir "yasa yolu"dur. Yargılamanın "derecat"ından bir husustur. Yoksa, yerel mahkemenin kararına karşı, Yargıtay'da açılmış bir dava hiç değildir.

Saygılarımla.