2009 mayıs ayı itibariyle avukatlık stajıma başlayıp halen devam etmekteyim.Nacizane staj dönemimde yaşadığım tecrübeleri paylaşmak isterim..
Öğrencilik dönemimde hukukçuluğun vermiş olduğu egoizm ile bir hukuk bürosunda çalışmaya başladım.Bu büro bütünüyle icra üzerine kurulmuş bir yapıdaydı.Eğer icra önce takibi açmak,takip kesinleşmişse hacze gidip tapu-trafik sorgusu yapmak veya kesinleşmemişse tapudan adres talep edip T.K.m.35'e göre takibi kesinleştirmekse 2008 yılı itibariyle en az Baki KURU üstadımız kadar ben de icracıydım herhalde.Sonra okul bitti staja başlama,idealizm derken hukuk davalarıyla ünlü bir büroda buldum kendimi.İşin enteresan tarafı ise daha çok -affınıza sığınarak- höttt hütt bir adam olduğum için beni hukuk departmanından alıp icra departmanının başına getirdiler.O dönemlerde eski tozlu bir bakkal defterim eksikti..Sonuçta dayanamadım ve bürodan ayrıldım.Yine bulunduğum şehrin davalarıyla ünlü bir başka bürosuna iş başvurusunda bulundum.Onlarda sağolsunlar bana talimat departmanını layık gördüler.Nazik bir şekilde çalışamayacağımı söyledim.Baktım bu iş böyle olmuyor.Ufak tefek kendi çapımda yaptığım birikimlerle yei açılmış bir hukuk bürosuna ortak oldum.Kendi müvekkillerim başka vekaletnameler.Çok heyecanlı bir o kadar da başka acı bir tecrübe oldu benim için.Maalesef Napolyon vari arkadaşlara çarpmıştım.Kağıt üzerinde hiçbir hak ve alacağım olmadığı için bir anda kendimi olayların dışında buldum.Yine sessizce ceketimi alıp çıktım.Bu kez son şansımdı sanırımStaj döneminde rekor hukuk bürosu sayısına ulaşan bir stajyer olmak istemiyordumEn son şans olarak gördüğüm iddialı bir hukuk bürosuna başvurdum.Beni mülakata aldılar.Aslında bu hoşuma da gitti.Ne istediğini bilen insanlardı.Maalesef oradan da büro fizyolojisinden kaynaklanan elimde olmayan sebeplerden dolayı ayrılmak zorunda kaldım.Ve stajımın üzerinden tam 6 ay geçmişti.Tam 6 ay sonra bağlı olduğum baro stajyerlere yönelik bir kurul toplantısı yapmaya karar vermişti.Toplantı başladı,dinledim,dinledim,dinledim..Her hecesinden idealizmin,ileri görüşlülüğünün,adaletin!! fışkırdığı o cümleleri..ve patladım..Maalesef olması gerekenlerle,olanları karıştıranlara karşı tepkimi koydum.Artık o şehirdeki tecrübeler fazlasıyla yetmişti bana...
Ama hani derler ya herşeyde bir hayır vardır diye.Naklimi başka bir baroya aldım.Hayatın cilvesi bu olsa gerek..Karşıma meslek onurunu el üstünde tutan,birikimli ve bana sonsuza kadar güvenen saygı duyan üstadlarımla karşılaştırdı beni.Neyle ne zaman karşılaşacağımıza maalesef biz karar veremiyoruz bazen..
Çok uzun oldu sevgili meslektaşlarım kusuruma bakmayın ama içimden gelenleri paylaşmak istedim.
Son olarak şunu söylemek istiyorum; '' Staj aslında sadece öğrenme dönemi değildir..Staj hata yapmaktır.Ama her hata yaptığında mesleğe olan inancını kaybetmemektir.''
Saygılarımla...