şöyle bir okudum yukarıdan aşağıya.

beklemek aynı zamanda "beklenti" ile ilgili elbette.
beklentilerimiz doğrultusunda "beklemek" herzaman mümkün, çünkü biz belirliyoruz beklentilerimizi ve bu sebeple de bekleyebiliyoruz.

ama Heraklit'i düşünmemek de mümkün değil..

"değişmeyen tek gerçek herşeyin değişeceğidir.." diyor.

6 yıl boyunca beklesek de beklemesek de "beklentilerimiz" bizimle birlikte değişecek. çünkü biz değişeceğiz.Hiç bir canlı insan 6 yıl sonrada hala aynı duygularda kaygılarda olduğunu ve yaşama karşı bakışında hiç bir değişme olmadığını iddia edemez, edebilse de bizi kandırabilir belki ama kendini kandıramaz.

beklentilerimiz kendi egomuzla o kadar doğru orantılı ki,
"beni beklediğine güvendiğim biri" diyebiliyoruz

veya beklentimizi o kadar kutsal hale getiriyoruz ki,
"6 yıl değil 60 yıl beklerim" sözleri ile yarattığımız beklentimize nerdeyse tapınıyoruz.

Sevgili Işıl "beklemeyin Godot gelmeyecek" dediğinde beklentimizle örtüşmediği için pek duymak istemiyoruz bu gerçeği..

ama yaşama neresinden tutunursak tutunalım, temel beklentimiz YAŞAMAK.Yaşamak için tutunduğumuz herşey güzel olabilir.
bu yüzden 6 yıl beklenebilir

bu başlığı açan sevgili arkadaşım , Heraklit'in söylediğini aşka uygun hale getiren çok sevdiğim bir söz dür;

"ve döndüğün; gittiğin değildir.."

yaşam da bu yüzden güzel belki? tekdüze olmadığı ve sürekli süprizler hazırladığı için.. değil mi?