Alıntı: Yazan Av. Neslihan Gittikçe zorlaşan hayat şartları önce kadınları vurmuyor mu ? Küçük yaşta genç kızların artık bırakınız ücretini, kontöre bedenlerini teslim ettikleri, fuhuş batağından kurtulamadıkları gece yaşantısından az çok haberdar olan herkesin malumu değil mi? Mağdur kimsesiz genç kızlar sadece karınlarını doyurabilmek için herşeyden vazgeçmiş durumda değiller mi ? Böyle bir ortamda, tv. ekranına çıkıp eş aramak masumca geliyor bana.

Hayat şartları hayatın hangi anında bugünkü seviyeden daha basit oldu?

Bence suçu hayat şartlarına atmak doğru değildir. Para insan ihtiyaçlarını karşılamak için bir araçtır. 1 liram varsa 3 liralık yaşayamam. Yaşarım ama onurumla olmaz. Ya çalarım çırparım, ya da satar satılırım.
Modern dünya insanı dış görünüşüne, giydiği pantolona, vücut hatlarına, burnunun yamuk oluşuna v.s. yargıladığı için insanlar 1 liraları varken 4 liralık kötü yola düşüyorlar. Ama bugüne kadar yaşamdan tecrübe edindiğim durum da şudur: Şeklen yargılanan ve onursuz yaşamaya mahkum edilen insaların da kendileri aynı düzen içerisinde kendileri haricindekileri aynı gözle bakıyorlar.
Bu durum da bir paradoks halinde kara delik gibi büyüyor.

Sorun şu:
Paranın, maddenin kulu mu efendisi mi olacağız?


O tv programlarına bakın. Tüm insanlar maddenin kulu olmuş.
Bir kadın evleneceğim dediği, paravanın öteki tarafındaki erkeğe "evin varmış, eski eşinden çocuğunun olması önemli değil" mi demelidir?
Evlilik, maddenin eşyanın kazanılması yollarından yenisimidir?