Dün poliklinik dolayısı ile Emirsultan'daydım.Cami avlusundan geçerken arkamdan:

-Nilgün teyze! Diye bağıran bir çocuk sesi ile arkama döndüm.
Yüzü gözü kir pas içinde,güzel bir erkek çocuğu,önünde selpak mendiller buz gibi mermerin üzerine bir karton yayarak oturmuş,
karlı bir havada üşüyen bir halde bana bakıyordu.

-İbrahim sen misin?Senin bu satte okulda olman gerek miyor muydu?
-Evet ama babam hapise girdi.Annem de bizi bırakarak kaçtı.Ben babaannemlerde kalıyorum Onlar da zaten yoksullar.
İki yıl içinde üç okul değiştirttiler bana.En sonunda okulu bıraktım.Moral olmayınca hiçbirşey de olmuyor Nilgün teyzeciğim.

Biz konuşurken caminin hocası olan iyi giyimli bir bey yanımıza yaklaşarak:
-Bunların hepsi hayta...serserilik ruhlarında var.
Hangisine yeteceksiniz hanımefendi?
Diyerek sert bir ses tonu ile kovarcasına oradan uzaklaştırdı İBRAHİM'i avludan.
Hayır dedim,sizin misyonunuz bu cümlelerle bağdaşmıyor.Ben onun geçen yıl oğlumla aynı sınıfta olduğunu biliyorum ve ben onu o dönemde himayemde tutmaktaydım.Ama taşındılar ben de takip edemedim onu.
Şu anda Semiha Şahin ilköğretim okulunda okuyormuş ama bırakmış.

Caminin hocası özenle dinledi sözlerimi.İyi de dedi burada mendil satacağına gitsin okuluna ne işi var burada?Hazır bedava para tatlı geliyor bunlara...
-Tamam dedim ben bu işin takipçisiyim.

Sonra cami avlusunun dışında hıçkırıklarla ağlayan İbrahim'i gördüm dışarıda.
-Ben dilenmiyordum,ben dilenmiyordum.
Sadece dedeme katkım olsun istedim.

Onu alarak bir pastahaneye soktum.Karnını doyurdum.

Sınav dershanesine koştum.Aylık ücretini yatırdım oğlumun.Sonra da dershane müdürünü odasında ziyaret ederek bu olayı anlattım.

Lütfen dedi o çocuğumuzu elinden tutarak bize getiriniz.
Formasını giymiş ve de çantasını sırtına almış bir halde onu okuluna iade edeceğiz ve tüm masraflarını karşılamaya hazırız.

Bu sabah Emirsultan'a koştuğumda İbrahim'i orada bulamadım.
Ama eczahane,cami imamı,gazete bayii de dahil tüm civardakilere tel.numaramı bırakarak İbrahim ile temas kurmamı sağlamalarını rica ettim.

Bir çocuk bir HAYAT demektir.

Bir deniz yıldızı da olsa kâr kârdır öyle değil mi?

Biliyorum yaşamımızda daha nice İBRAHİM'ler var yardım eli arayan.
Ama ben benim rastladığım orta birden terk etmeye itaat eden İbrahim
için savaşacağım.Oğlum gibi okumalı o da...

28 aralık 2006/10.56
perşembe

SEVGİLER.
----------