Deprem bilinci, sadece ölümden kaçıp saklanmakdan ibaret olmamalı bence.
İnşaata başlanacağı ilk aşamada başlayan,
öncelikle MALZEME kalitesi ve yeterli oranda kulanımı,
ardından proje aşamasında, teknik standartlar zincirlerine kesin uyumluluğu
mimari donanımlar baz alınmalıdır.
1998 depreminin hemen ertesi günü Yalova'ya gittiğimde,dev blokların nasıl sarmaş dolaş sarıldıklarını,kimisinin kendi ekseni etrafında savrularak ardından dibe çöktüğünü,altıncı katların zemin kata dönüştüğünü,bunun yanında,diğer aynı fanus içindeki binanın ufak tefek çatlaklar ile felaketten sıyrıldığını izledim.
İnşaat sektöründeki zavallılığın nasıl insan yaşamını hiçe saydığını teneffüs ettim o coğrafyada.

Neden?
Kader mi?
Alınyazımız diyerek
üstesinden gelmeye çalıştığımız kavram değil elbette bunu nedeni.

Mutlaka yıkılmayan o binalarda kullanılan malzeme,kâr güdülmeden hakkaniyeti ile kullanılmış çimento,demir ve mimari projeleri ile İNSAN OLMANIN BİLİNCİ ile yapılandırılmıştır bu eserler.
Bina diyemiyorum,dürüstçe emek verildiği için bu tarz yapılara günümüzde ESER diyebiliyorum ancak.

Deprem bilinci,kapı girişlerine deprem çantaları hazırlamak,hayat boşlukları tasarlamaktan çok,BENCİLLİK VE CEHALETlerimizin izolasyonları ile radikal bir çözüm bulacaktır ancak.

KURALLAR ÇİĞNENMEK İÇİN DEĞİL UYULMAK İÇİNDİR.

Sevgiler.

Nilgün Çakıcı/Bursa.