Alıntı: Komutana bu sorunun sorulmaması gerektiğini kadının evli oldugunu ve böyle biR sorunun sorulmasından utanç duyduğumu

Utanç duymak hukuki bir itaraz değildir. Dolayısıyla soru sahibinin sorusu açısından haklı bir itiraz sebebi değildir.

Özellikle çok sayıda şüphelisi olan, dosyanın tamamına müdafii tarafından dahi kısa sürede vakıf olunamayan soruşturmalarda müvekkillerin kesinlikle susma hakkını kullanması gerektiğini düşünüyorum. Hakimlerin ve savcıların susan tarafla ilgili önyargıları susma haklarını kullanmama gerekliliğini göstermez. Zira bu önyargı yasaktır. Susma haklarını kullanmayarak çok daha aleyhe sonuçların doğmasına sebep oluyorlar. Ancak müdafiilerin de müvekillerini susma hakkını kullanmaları yönünde yönlendirmeleri suçtur. Sadece haklarını söyleriz gerisini onlar bilir.

Müdafiinin, şüphelinin ifadesine karışamaması, yönlendirememesi şüphelinin ifadesi açısından geçerlidir yoksa soruların hukuk dışılığı için değil diye düşünüyorum. Ben, şüpheli psikolojisi içinde kafası bulanık olan müvekkilimin özgür iradesini zedeleyecek, yönlendirici sorularla karşılaştığımda memuru uyarıyorum ( Yapmadım, bilmiyorum dediği halde ısrarla sanki yapmış biliyor gibi sorulan sorular... ) ve müvekkilime susma hakkını hatırlatıyorum. Tutanağa yönlendirici soru nedeniyle susma hakkımı kullanıyorum şeklinde geçirebileceğini, böyle bir hakkı olduğunu ön görüşmemizde özellikle belirtiyorum. Hiçbir zaman siz karışamazsınız gibi bir cevap almadım. Bazen soruyu çıkarıyorlar bazen de hiç umursamadan devam ediyorlar. Ancak ben her halükarda imza atarken itirazlarımı yazarak imzalıyorum.