17 yaşına kadar küçük bir il olan marmara,ege,trakya kültürünün içiçe geçtiği Balıkesirde yaşayıp daha ergenliği tamamlayamadan üniversite için Konya ya gittim! Ama Konya ya alışmak pek zor olmadı her ne kadar büyük bir şehir olsada yaşam düzenli insanlar homojen kısacası öğrencilik ve küçük şehirden gelmiş birisi için idealdi. Öğrencilik sırasında pek çok kez geldiğim İstanbul için ; burada yaşanmaz ancak yılda 2-3 hafta gezmek için gelinir ve kabuğuna geri dönülür diyordum ama okul bittikten sonra bir haftalığına tatil için geldiğim İstanbulda ne olduğunu anlamadan stajımı başlatana kadar... Staj döneminde(halen devam ediyor) hemen her gün staj bitsede bir iş ayarlayıp burdan gitsem sözünü söyleyip hatta söylemesem bile defalarca kafamdan geçirip durdum! Korkuyordum İstanbula alışmaktan... Ancak istediğim oldu o büyüdüğüm küçük şehirde istediğim şartlarda bir iş çıktı karşıma fakat bunu duyduğumda ben neden sevinemedim bilmiyorum, neden görüşmeye gitmek için bir tarafımın beni engellediğini bilmiyorum...Ve şimdi bir karar aşaması beni bekliyor ama bildiğim bir şey var İstanbul kurtulmak ve orada olunmak için can atılması ikilemini yaşattığı için bağımlılık yapan bir şehir... Zor zor İstanbul zor...