Karadeniz'in kumsalı..Asi bir çocuğun dingin anası gibi hep sessiz..Rüzgara hep boyun eğen..

Yanına gidip de kucağına oturduğumda taneleriyle çığlıklar atan, boynumu yakan,gözüme kaçan..Fark edilmek istenen..

Sürekli dalgalarıyla dövüldüğü denize yine de 4 mevsim yaverlik eden..Ve yalnızlık..Yalnızlığı acımasızca yaşayan..Bana değişimi, küçülmeyi,yeri geldiğinde çoğalmayı büyümeyi anlatan..

Bana şarkılar söyleyen,bağıran,haykıran,yeri geldiğinde kimsenin yapamadığını yapan: Saatlerce dinleyen..

Buranın kumsalı, ölüme neredeyse hergün şahit oluyor..