Ben ve eşim hukukçuyuz ve aynı büroda çalışıyoruz.Bu durumuz bir dezavantaj olduğunu söyleyemem,çünkü iş konusunda herhangibir çatışmamız yok.Arada fikir ayrılıkları olmuyor değil,ancak fikir ayrılıklarının iyi yönde kullanılması durumunda işlerimizde pozitif bir durum ortaya çıkıyor.İkinci bir konu aynı işi yapan kişilerin durmadan birbirlerini görmeleri nedeniyle yaşanılan alışılmış bir hayat olgusu ve monotonluk.Açıkçası biz bu durumu yaşamıyoruz.Bunun sebebi işler nedeniyle aynı anda büroda çoğu zaman bulunamamız.Dolayısıyla akşama kadar eşinizi özleyebilirsiniz bile diyebilirim.Akşam evinize gidiyorsunuz vefarklı bir iş yapan eşiniz hatta belki hiç çalışmıyor,size eve yeni almak istediği şeyleri söylüyor,siz de yeterli paranızın olmadığını anlatmaya çalışıyorsunuz,dışardan statü ile ilgili duyduğu şeylerin gerçek yaşamla parallelik arzetmediğini anlatmaya çalışıyorsunuz,ama belli bir zamandan sonra bu uğraşınız nafile kalıyor ve pes etmek zorunda kalıyorsunuz.Şu anda eşim ne kadar kazancımız olduğunu biliyor ve harcamalarını ona göre yapıyor.Bu da ekonomik nedenli tartışmalarımızı minimize ediyor.Şimdilik söyleyeceklerim bunlardan ibaret.Önemli olan bence aradaki sevgidir,uymluluktur.Eşiniz ne iş yaparsanız yapın ve kazancınız ne olursa olsun sizi seviyorsa problemlerinizin bir kısmı çözülmüş demektir.Ancak yine de hukukçu bir eş daha anlayışlı olacaktır demeden geçemeyeceğim.