Bu karardaki "karşı görüş", yeni dönemde yeni anlayışı temsil etmektedir.

Alıntı: ...4721 sayılı Türk Medenî Kanunu'nun m. 194 f. I hükmü ile aile konutunun başkalarına devri diğer eşin "rızasına" değil de "açık rızasına" bağlanmıştır. Rızanın sözlü olarak verilmesi yeterli görülse idi "rızasına" deyişi maksadı anlatmaya yeter de artardı bile. Oysa özellikle "açık rıza" deyişiyle maksadın farklı olduğu gösterilmiştir. Biz bu sebeple "açık rıza" deyişini rızanın "resmi şekilde" olarak alınması olarak yorumladık. (Ömer Uğur GENÇCAN, Boşanma Hukuku, Yetkin Yayınevi, Ankara 2006, Kısaltma: GENÇCAN-Boşanma-2, s. 564, GENÇCAN-TMK, s. 1095) Nitekim İsviçre Tapu Tüzüğü (GBV) Art. 13a hükmü ile ZGB m. 169 gerekçesinde "yazılı rıza" deyişi varken İsviçre tapu uygulamasında da yazılı şeklin "resmi makam" tarafından onaylanması aranmaktadır. (SCHMID, s. 609, ŞIPKA, s.143) Rıza alınmadan yapılan işlemin ise "kesin hükümsüz" (GENÇCAN-TMK, s. 1096,3036; GENÇCAN-Boşanma-2, s. 565) olduğu...

İşte bu yeni bakış, erkek egemen toplumumuzdaki "egemen kültür" anlayışında ciddi tartışma ve ayrışmalara yol açacaktır.
Benim görüşüme göre, bu anlayış hakkın çiğnenmesine engel olabilecek niteliktedir. Çünkü, bu azınlıkta ve fakat gelişerek yerleşecek olan bu anlayış; ekonomik, toplumsal ve kültürel zayıflık içinde bulunan eşlerin (özellikle de kadın eşlerin) kendilerine Tapu'da bir işlem (bildirim işlemi) yapılması ödevi yüklemeksizin, 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu m. 193 hükmünde yer alan "Kanunda aksine hüküm bulunmadıkça" ifadesine dayanılarak sağlanan hakkı çiğnenmesine izin vermeyen bir anlayış olarak, hukuk düzenini sağlamaya elverişli gözüküyor.

Bu kadar ayrıntılı ve "Genel Kurul Kararı" dedirtecek türden karara emeği geçen Genel Kurul sayın üyelerine, kararı paylaşma anlayışıyla davranan sayın ŞIPKA'ya, kararı yayınlayan meslektaşımız sayın KAYAR'a teşekkürler.

Ömer KAVİLİ
Hukukçu, yeni sanık