Burada uzun uzadıya yazmak istemiyorum ama insanımızdaki bu şekilcilik hastalığının mevcudiyeti hususunda sanırım tartışmaya dahi lüzum yok. Şekilciyiz, şekilciyiz, şekilciyiz... Bizim için bir şeyin nasıl olduğu değil nasıl göründüğü önemli. Neyi bildiğimiz değil ne bildiğimizi düşündürdüğümüz; ne hissettiğimiz değil nasıl hissediyor göründüğümüz... Bu liste sonsuza dek uzar gider... "Değil"den sonraki kısımlar hep "göründüğümüz" diye biter.
Keşke bu başlık da "Nasıl biriyle evlenmeyi düşlüyorsunuz?" şeklinde olsa idi. Öyle yorumlar yazılmış ki, bu şekilde (Belli bir şekil tanımlanmış) teklif edilmediği takdirde bu teklifin hiçbir anlamı olmayacağını düşündürüyor. Şimdi hep bir ağızdan, "Asla düşündüğünüz gibi değil. Önemli olan insanlık!" diyenler çıkacağından emin olmama rağmen, akıllarda hayatta bir kez gerçekleşen, daha doğrusu bir defa olması temenni edilen bu ritüelin eşsiz olması yönünde bir düşüncenin olduğunu gayet iyi biliyorum.
Bir arkadaşın imzası vardı sitede, onun imzası bu husustaki düşüncelerimi özetliyor:
Konuşsam tesiri yok, sussam gönül razı değil...