Bu kararı da incelemek faydalı olacaktır.

(818 S. K. m. 45)

Dava: Davacı Tuğba Ç. ve diğerleri vekili Avukat Mürsel A. tarafından, davalı TEDAŞ Genel Müdürlüğüne izafeten TEDAŞ İzmir Bölge Müdürlüğü aleyhine 23.12.2002 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem sonucu uğranılan zararın ödetilmesinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; istemin kısmen kabulüne dair verilen 2.12.2004 günlü kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili ile davalı TEDAŞ İzmir Elektrik Dağıtım Müessesesi vekili taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü:

Karar: 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı ka*nıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özel*likle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsiz*lik görülmemesine göre davacıların tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.

2- Davalının diğer temyiz itirazına gelince; elektrik çarpması nedeniyle ölümden dolayı ölenin baba, anne ve kardeşi olan davacılar destekten yoksun kalma tazminatı ile manevi tazminat isteminde bulunmuşlardır.

Yerel mahkemece istemin bir bölümü hüküm altına alınmıştır.

Karar davacılar ile davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Borçlar Yasası'nın 45. maddesinde sözü geçen destek kavramı, hukuksal bir ilişkiyi değil, eylemli bir durumu amaç tutar, ne hısımlığa ne yasanın nafaka hakkındaki hükümlerine dayanır. Genel olarak bir kimse ancak ölümden önce bakmakta olduğu veya sağ kalsaydı kuvvetli bir olasılıkla ileride bakacağı anlaşılan kişilerin desteğidir. Birinci halde fiili destek, ikinci halde ise farazi destek hali söz konusudur.

Davaya konu olayda ölenin kardeşi olan davacılardan Tuğba Ç.'ye ölenin destek olduğu ve onun desteğinden yoksun kaldığı kanıtlanamamıştır. Yerel mahkemece adı geçen bu davacı yönünden destekten yoksun kalma tazminatı isteminin reddedilmesi gerektiğinin düşünülmemiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.

Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda 2 nolu bentte gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA; davacıların tüm, davalının öteki temyiz itirazlarının 1 sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine, 01.12.2005 gününde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)