Buna benzer bir olayda Ankara Adliyesinde benim başıma geldi. Tam kapı kapanacakken o asansörün hakimlere ayrıldığını farketmeden bindim. İçeride bulunan hakim de bu asansör hakim ve savcılar için aslında ama neyse dedi. Ben buna bir anlam veremedim. Ama bu durmdan çok rahatsız oldum.
Adliyelerde hakime bir dilekçe havale etttirecekken hakimin odasına çekinerek giren meslektaşlarım vardır muhakkak. Ben de onlardan biriyim maalesef . bu durumu ise hakimlerin ve savcıların avukatlara olan tutumu yaratmaktadır. Sonuçta her iki taraf da adalet için uğraşmakta ama nedense onlar bir şekilde kendilerinin daha büyük bir yerde olduğunu bir şekilde hissetttiriyorlar. BBizim adliyemiz ne de olsa küçük ve çoğu avukat ve hakimler, savcılar birbirini tanırlar. Ama bazı savcı, hakimler yolda yürürken selam vermekten çekinirler. Sanki selam verince davalarımızın bulunduğu dosyalar da biizm lehimize karar verecekler yada bu zorunluluğu hissedeceklermiş gibi. Böyle bir durum elbette ki söz konusu olamaz ama adalet içinde ki bir meslektaşına bir selamı esirgeyen hakim ve savıcları anlamış değilim.
neyse ki bizim adliuyemizde asansör yok da asansör deki ayrımcılığa ilişkin sorunlar yaşamıyoruz. Herkes yayan çıkıyor merdivenleri. Belki ilerde merdivenler ikiye bölünür ve sağ tarafında hakimler ve savcılar için diğer tarafa da avukatlar ve halk geçebilir şeklinde bir şerit koyarlar. Bu olmayacak şey değil burası Türkiye. Ama asansörler ve tuvaletlerin hakim ve savcılara özel tahsis edilmesi gerçekten bir ayrımcılıktır. avukatlarada hakimlerde olan asansöre binerken veya tuvaletlere girerken kullanılan karttan verseler o zaman ayrımcılık bir nebze azaltılacak. Kaldı ki tuvalete avukat girdikten sonra kapısının unutulması dolayısıyla halkın da gireceği yönündeki gerekçe çok komik. Bunu hakimler veya savcılarda yapabilir. Umarım bu ayrımcılığın yapıldığı farkedilir vebu uygulama kaldırılır.