Alıntı: Yazan Av.Armağan Konyalı Yaşamın anlamını yaşamda kullanılan sözcükler belirler: Bir avukatın kullandığı sözcükler şunlardır: Çalar saat, gömleğe uygun kravat, metro, duruşma, koridor, beklemek, öğleden sonraya kalmak, acıkmak, adliyenin bayat çayı, icra dairesi, haciz, tebligat, tahsilat, vergi ve sekreterin sesi: “Bankadan aradılar; aramanızı istediler.” Bütün bunlar çok önemlidir ama saçmadır. Bir serserinin kullandığı sözcükler ise şunlardır: Parkta gün doğumu, dallar arasında ışık oyunları, ıslak toprak kokusu, bazı menekşeler sarı, sonbahar yaprakları, gidiş geliş bir karınca yolu, karıncaların karşılaştıklarında antenlerini oynatması, kumruların sevgisi, şapkana kadar inen masmavilik, bir parça kuru ekmek ve sıcak bir çay özlemi. Bütün bunlar hiç önemli değildir ama anlam doludur. Bir gün avukat kalkıp da “Ben serseri olmak istiyorum.” derse herkes ona “Saçmalama.” der. Ben demem.

Avukat ve serserilik...
İkisi bir arada olamaz yani.
Serseriden avukat, avukattan serseri olmaz ama, o güzel havadan bir nebze teneffüs edebilmek ve o güzel fotoğrafı görebilmekiçin serserinin avukatı olabiliriz değil mi?

Evet Sayın KONYALI, bu gerekçenizden ve yönlendirmenizden sonra "ben serseri olmak istiyorum" diyene ben de "saçmalama" diyemem.