Yaşamın anlamını yaşamda kullanılan sözcükler belirler:

Bir avukatın kullandığı sözcükler şunlardır: Çalar saat, gömleğe uygun kravat, metro, duruşma, koridor, beklemek, öğleden sonraya kalmak, acıkmak, adliyenin bayat çayı, icra dairesi, haciz, tebligat, tahsilat, vergi ve sekreterin sesi: “Bankadan aradılar; aramanızı istediler.” Bütün bunlar çok önemlidir ama saçmadır.

Bir serserinin kullandığı sözcükler ise şunlardır: Parkta gün doğumu, dallar arasında ışık oyunları, ıslak toprak kokusu, bazı menekşeler sarı, sonbahar yaprakları, gidiş geliş bir karınca yolu, karıncaların karşılaştıklarında antenlerini oynatması, kumruların sevgisi, şapkana kadar inen masmavilik, bir parça kuru ekmek ve sıcak bir çay özlemi. Bütün bunlar hiç önemli değildir ama anlam doludur.

Bir gün avukat kalkıp da “Ben serseri olmak istiyorum.” derse herkes ona “Saçmalama.” der. Ben demem.