Aslında bir açıdan bakıldığında farklı da düşünülebilir.Hukukçu olmak,hukuk fakültesini bitirip,hukuk ile ilgili bir alanda faaliyet göstermek olmadığına göre ve hukukçu olabilmek için çok uzun zaman gerektiğini düşünürsek o zaman hukukçu kimliği ile kişinin kişiliğinin birleşmesi bayağı zaman alacaktır ve daha sonra kişi istemese bile hukukçu kimliğinin getirdiği niteliklerden farklı bakamaz bir hal alacaktır.Yalnız ben kendim için düşündüğümde,mesleğimi yaparken ayırmam gerektiğinde ayıra biliyorum.Ancak gece basımı yastığıma koyduğumda,bazı insanların hayatlarını gördükçe onlar için üzülüp uykumun kaçtığı da oluyor.