Halepli Abdürrahim Efendi uzun entarisi ile dolaşır, altına dongiymezmiş..Bir gün Halep çarşısında dolanırken şiddetli bir rüzgâr çıkmış.. Entarihavalanmış..Halepli Abdürrahim Efendi'nin bu halinden herkes rahatsız olmuş.Esnaf kendi arasında homurdanmış, bu uygunsuz durumu Kadı'ya kadarduyurmuşlar..Kadı da Abdürrahim Efendi'yi adaba mugayir davranışlarından dolayı yargılamak üzere mahkemeye çağırmış..Dava görülmeye başlamış..Kadı kimlik tespiti yaparken sormuş:'Evli misin?''Evliyim.. Dört karım, dört de cariyem var..''Kaç çocuğun var?''Dur hele Kadı efendi düşüneyim?'Halepli Abdürrahim Efendi başlamış düşünmeye, düşünürken de parmak hesabıyapmaya..'Birinci karıdan altı çocuk.. İkinciden dört çocuk.. Üçüncüden iki kızımvar ellerinden öper..''On iki etti.. Başka?''Küçük karıdan da üç çocuk.. Cariye kullarından ikişer çocuk daha..'Bizimki sadece sayı söylüyor.. Hesabı Kadı yapıyor..'On dokuz etti.. Başka?''Başka yok Kadı efendi.. Hanımlardan üçü hamile.. Cariye kullarından daikisi yüklü..''Yani beş çocuk daha yolda..''Sayende Kadı efendi..Halep Kadısı bu ifade üzerine biraz düşünmüş.. Uzun, kır sakallarınıkarıştırmış..Karşısında boynu bükük duran Abdürrahim Efendi'ye uzun uzun baktıktansonra 'Yaz kâtip' deyip hükmünü açıklamış..
'Halep'de mukim, Abdülmecit'ten olma Razıya'dan doğma AbdürrahimEfendi'nin don giymeye fırsat bulamadığından beraatine..'