Sayın meslektaşlarım,
İnternet dolandırıcılığı yoluyla hesabın boşaltılmasından dolayı sulh mahkemesinde banka aleyhine açtığımız alacak davasında, asıl alacağa "ihtar tarihinden itibaren ticari işlere uygulanan en yüksek faiz" uygulanmasını talep etmiştik. Mahkeme davayı kabul etmekle birlikte, ihtar tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına hükmetti. Bu karara bağlı iki konuyu tartışmaya açmak istiyorum.
1. Ben "yasal faiz" ibaresinin, talep etmiş olduğumuz (ticari işlerde uygulanan en yüksek faiz anlamında) "avans faizi" anlamına gelmediğini düşünüyor ve kararı bu nedenle temyiz etmek istiyorum. Acaba haklı mıyım?
2. Her ne kadar benim davamda asıl alacak temyiz sınırının üstünde ise de, hükmün; faiz, yargılama gideri ve vekalet ücreti gibi unsurlarında hukuka aykırırlık bulunması halinde temyiz edilebilirlik ölçütü konusunda mevcut HUMK'ta hüküm olmadığı gibi, Yargıtay ve öğreti arasında görüş birliği bulunmamakta, Yeni Usûl Kanununda da bu konuda düzenleme yer almamaktadır. Bu konuda ölçü nedir?
Bu iki konuda fikirlerinizi iletmeniz dileğiyle saygılar sunarım.