İnadına Yaşamak...


Göçebe hayatın neresine kurarsanız düş çadırını,
Kaldırdığı ya da barındırdığı kadar dayanır sürgünlere,
heybesine sakladığı kuru bir düştür gözlerinde çoban umudun,
kavalında titreyen,
parmaktan yüreğine inen hoyrat bir çığlıktır kimi zaman ....
Tanımsız olan...?

Düklerin, matmazellerin elit dedikleri şehrin varoşlarında,
bir başına karanlık yalnızlıkları ıskalamaktır sessiz gecelerde...
soysuz kent korsanlarına esir kılmaktır uçurum düşleri...
bir başına acı doğramaktır kimi zaman hüzünlere....

kimi zaman ise,
bıçağın en keskin ağzına dayamaktır yüreği,
beşbin metresinde dondurmaktır umutları buzulunda ararat'ın
hatta korsan başkışlara, tanımsız özlem fırlatmaktır ....
Kerbelada bir damladır,
elinden içilesi gelmez kahrolası avuntuların...

kırık - dökük parçalardan elleriyle sarmaladığı yürektir,
yalnızlıkları adamak, hasretleri doğramaktır şaşkınlıklara...
ve ...
ne çizgisine güvenmek hayatın ne de gölgesinden korkmaktır ölümün...
Ararat zirvesinde,
buzullar içinde yeşeren kardelendir kimi zaman hayat ...
..... inadına yaşamak...
KOÇAK
26.09.2009
İstanbul