Bana annem öğretti okumayı yazmayı, o hangi dili biliyorsa, anadildi,,, o, nasıl ve ne zaman öğrenmişti sorusunun yanıtı, bilmem hangi şehirde bilmem hangi ilkokulda olmamalıydı, bunun farkına yeni vardım,,, daha önce de söylemiş miydim bilmem, anne tarafımda hep kadınlar vardı,,, annemin annesi, onun da annesi, babaannesi, halalar, teyzeler,,, soyağacımı tırmandırsam Kybele’yi bulacaktım sanki,,, biraz böbürlenmek için Marquez’i örnek versem? “Benim varoluşumu ve düşünce biçimimi asıl şekillendiren evdeki kadınlardı”,,, böbürlenmek dedim ya,,, erkeklerin en önemli marifeti olsa gerekti, bunu yapabilmek için ellerinden geleni artlarına koymamışlar, hoş koysalardı ne olurdu?

Yazıyı Sümerli kadınlar icat etmiş, haberiniz var mıydı? Benim yoktu, yeni öğrendim, utanmadım, çünkü yeni bir şey öğrenmek mutlu ediyor insanı yani ben öyleyim en azından,,, bu bir tez, yazar-çizer-araştırmacı Yıldız Cıbıroğlu’nun ortaya koyduğu bir tez,,, üremenin ve ilküretimin özgücüyle yaptıkları ip, ağ, dokuma, toprak çanak, sepet, hasır, heykelcik, tılsım, büyü objeleri falan,,, büyü çünkü kadınların silahıymış o zamanlar,,, ama asıl güçleri üremeleriydi, çoğalmanın dinamikleri onların bedenlerinde atıyordu,,, bereketti,,, Kybele’nin anatanrıça olması boşuna değil elbette,,, o zamanlar aile yoktu ki devlet yoktu ki…

Ama gel zaman git zaman üretimi ele geçiren erkekler, silahlanmışlar, çoğalmada kendilerinin payını farketmişler, yazıyı da almışlar kadınların ellerinden, pek çok şeyi olduğu gibi… devlet de onların ellerinde peydahlanmış,,, sonra bir güzel kendi kendilerinin tarihini yazıvermişler, kadınlar unutulmuş, unutturulmuş,,, kendi öpücükleriyle uyanıncaya dek…