Alıntı: 5-Müvekkillerimizle ilişkilerimizde ve dava konusuyla ilgili paylaşımlarımızda nasıl bir tavır sergilemeliyiz? Bu çok zor bir soru. Ben de merak ediyorum.

Avukatlığın en zor kısmı da burası değil mi?

Bir dava nasıl açılır, açılan bir davaya nasıl yanıt verilir, bir dava nasıl takip, idare ve neticelendirilir sorusunun yanıtını, THS geneline de baktığımızda hepimiz epeyce biliyoruz.

Ama alıntı yaptığım sorunun tek bir yanıtı yok.

Sayısız müvekkil profiline karşın, sayısız ilişki modeli var.

Söylediğinizi anlayan, hukuk diline yatkın olan, gerilimli de olmayan bir müvekkille çalışmak kolay.

Söylediğinizi anlamasa da, size güvenen, ara sıra "nasıl gidiyor?" sorusunun cevabını almakla yetinen bir müvekkille çalışmak da kolay.

Bunların dışında ise neler yok ki...Sizden olmayacak isteklerinin neticesini alabileceğinizin güvencesini isteyen, dava neticesi garantisi isteyen, yolunda ve lehinde ilerleyen dava seyrine rağmen kuşkularını gideremeyip de başınızın etini yiyen, avukatı değil psikoloğu olduğunuzu sanan, canı ne zaman isterse o zaman sizi arayabileceğini sanan, uzayan bir davanın neden uzadığı konusunun nedenlerini anlamak istemeyen, davanızı bir yandan gizlice emekli bilumum tanıdıklara, akraba avukatlara danışıp afaki sorularla sizi çıldırtan, okumayı bildiğinden dahi şüpheli olduğunuz bazılarının incelemek üzerine dosya fotokopinizi istemeleri üzerine kısa bir sorgudan sonra "falanca şöyle demişti" ifşaatları üzerine özür fasılları, ya da atlattık yanılgıları, temyiz ettiğiniz bir dosya temyizden uzun zaman dönmezse neden dönmüyor sorusunu hafta başı soran, olmadı, yapılacak bir şey varsa yapalım sorularıyla sizi eni konu çileden çıkartan, size adalet bulmak için başvururken kişisel adaletine bizatihi adalet idesini zedelemek pahasına ulaşabileceğini sanan, offf, sıkıldım vallahi yazarken bile! Ne ararsanız yani!

Zor iş avukatlık. Davalar neyse ne , şu müvekkiller olmasa, her şey daha güzel olacaktı ama!