Adalet sisteminde gerçekten ciddi sorunlar var, kronikleşen bu sorunlar çözülmediği için de ciddi hak kayıpları oluşmaktadır ne yazık ki. Bununla birlikte adalet sistemindeki bu sorunlar dışında, adaletin tecellisinin gecikmesi ve belki de haksızlıkların oluşmasında, adalete güvenmeyen(bu çok dürüst) vatandaşların da büyük etkisi vardır.

Ben meslek hayatım boyunca bildiğini dosdoğru söyleyen tanık çok az gördüm, belki de bir elin parmaklarını geçmez sayıları. Bir de devamlı çelişkili beyanlarda bulunan müşteki ve mağdurları belirtmek gerekir.

Bir anımı sizinle paylaşmak isterim konuyla ilgili. Bir kaç yıl önce, müracaat savcımızın odasında oturuyordum, bu ara bir soruşturma evrakı geldi kolluktan, müşteki ağır yaralanmış, ifade verebilecek durumda değilmiş, bir de tanık getirmiş görevliler. Tanığın beyanını savcı bey aldı. Tanık hiç bir şey görmediğini, bilgi sahibi olmadığını söyledi, bir de şüpheli getirilmiş, o da olayı kendisinin yapmadığını söyledi. Başkaca da delil yok.
Şüphelinin ifadesi alındıktan sonra, delil olmadığından savcı bey şüpheliyi tutuklamaya sevk etmedi normal olarak. Dışarıda bekleyen ve yaptığı tanıklık sırasında olayı görmediğini söyleyen tanık, dışarda bekleyen mağdur yakınlarına:

"Adalet kalmamış, mahkemeler taraf tutuyor, adam vurdu,ben gördüm, ama serbest bırakıldı" dedi.

Bu adalete güvenin azalması hususu çok boyutlu girift konudur. Sadece mahkeme sayısının artırılması, personel sayısının artırılması gibi önlemlerle giderilebilecek bir sorun değildir. Toplumun hak bilinci, yeminin anlam ve sonuçlarını kavrama, yargıyı ciddiye alma, demokrasi kültürü,hukuk kültürü ve algısı, paradigması, zihniyeti, uygarlık düzeyi, aile yapısı, sosyal yapı, ekonomik yapısı gibi karmaşık durumlarla da bağıntılıdır. Aslında bu konu iyi bir doktora konusu olabilir.

Adalet sistemi de vatandaşa güvenmiyor ne yazık ki. Bu karşılıklı kısır döngü gibidir. Bunu kırmak ve daha adil bir sistem kurmak için çok yol almamız gerekir diye düşünüyorum. Saygılarımla...