Güneş Âşığı

Beyitler düzerdi aya yıldıza dilim
Yeter gibi sanki nuru keza dünyaya
Cahil aklim, uyan - gece bu, rûyadayım
Bilemedim kıymetini tez güneşimin.

Yakamoza kandım, nasıl aya sarıldım
Düşler yeter sandım zifir geceye, eyvah!
Vuruldum iki göze, daldım boş hayâle
Kovdum ışığı, heybetini güneşimin.

Bilmez misin behey gafil, bahara cennet
Cemre süzer, ay yâre, gonca güle minnet
Vah edersin, al ufuk, ışığa ah-u zâr
Gıybetini dile verdim güneşimin.

Bakar iki göz, susar yaza, tüh sahraya
Kuma gömer başını, vaha nedir, bilmez
Küserse dağ dağına, kör umut âsâya
Talan eyledim servetini güneşimin.