değerli meslektaşım birebir oplmasa da bu karar talebinize uygun bir karardır.
T.C.
YARGITAY
Onsekizinci Hukuk Dairesi
E. 1997/5980
K. 1997/7300
T. 9.7.1997

KAT MALİKLERİ KURULU KARARI
BAĞIMSIZ BÖLÜM MALİKİ
ORTAK YERLERDE FAYDALI YENİLİKLER

ÖZET : Anagayrimenkülün ortak yerlerinin düzgün veya bunların kullanımının daha rahat ve kolay bir hale konulmasına veya bu yerlerden elde edilecek faydanın çoğalmasına yarayacak bütün yenilik ve ilaveler, kat maliklerinin sayı ve arsa payı çoğunluğu ile verecekleri karar ile olur. Ancak, proje veya yerleşim planı ile özel bir amaca özgülenmiş ortak yerlerde bu kural uygulanamaz. Ayrıca, yeni oluşturulacak kullanım, bağımsız bölüm maliklerinden herhangi birinin kendi bağımsız bölümünden yararlanmasına engel teşkil etmemelidir.
(634 s. KMK. m. 42)

Dava dilekçesinde, meni müdahale istenilmiştir. Mahkemece, davanın kabulü cihetine gidilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Kat Mülkiyeti kanununun 42. maddesi hükmüne göre, anagayrimenkulün ortak yerlerinin düzgün veya bunların kullanımının daha rahat ve kolay bir hale konulmasına veya bu yerlerden elde edilecek faydanın çoğaltılmasına yarayacak bütün yenilik ve ilaveler kat maliklerinin sayı ve arsa payı çoğunluğu ile verecekleri karar üzerine yapılır. Bu Yasa hükmünün uygulanabilmesi için, söz konusu ortak yerin proje ile veya yerleşim planı ile özel bir amaca özgülenmemiş olması gerekir. Örneğin, ortak yer "bahçe" olarak özgülenmiş ise bu madde hükmü uygulanamayacak, proje değişikliği söz konusu olduğu için tüm kat maliklerinin oybirliği gerekecektir.

Dosya içerisinde bulunan mimari proje incelendiğinde, anagayrimenkulün yapıdan artan kısmının boş arsa niteliğinde olduğu, "bahçe" olarak özgülenmediği anlaşılmaktadır. O halde, bu yerin (tüm apartmanın ortak) otopark olarak kullanılabilmesi için dosyada örneği bulunan 17.10.1996 günlü kat malikleri kurulu kararı, pay ve paydaş çoğunluğu ile alınmış ise yeterli olacaktır.

Ancak, bu konuda özel olarak dikkate alınması gereken bir husus, bu tür kullanımın bağımsız bölüm maliklerinden herhangi birinin kendi bağımsız bölümünden yararlanmasına engel teşkil etmemesi zorunluluğu vardır. Boşluğun otopark olarak kullanılması ana bina dışında bağımsız bölümü bulunan davacının bağımsız bölüme gidiş gelişini engelleyecek ise, engel olan unsurların ne olduğu saptanmalı ve otopark kullanımının bu suretle alınacak tedbir ve kısıtlama ile kullanımı sağlanmalıdır. Bu husus da mahkemenin bilirkişiden alacağı mütalaa uyarınca hüküm altına alınacak tedbirlerle sağlanacaktır.

Mahkemece, yukarıdaki esaslar dairesinde gerekli tahkikat ve inceleme yapılarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, mimari projede otopark olmadığı gerekçesi ile davanın yazılı olduğu şekilde kabulü doğru görülmemiştir.

Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, kabulü ile hükmün Hukuk Usulü Muhakemeleri kanununun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 9.7.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.