Seçmek ya da vazgeçmek,,, kendini denge durumundan çıkarmak, elini- gönlünü- aklını- fikrini, her neyse seçtiğine vermek,,, ve vazgeçtiğini geçmiş zamana terkeylemek,,,bir durumdan bir başkasına geçmek ki,,, gözünü arkana döndürdüğün, aklında bir çelme izinin kaldığını hissettiğin anlar da olur tabii,,, ama fazla sürmez, hayat bunun için sana uzun molalar tanımaz artık,,, seçtiğini sırtına alıp yürümekten başka bir şey gelmez elinden.

Seçtiğin her neyse yeni bir kabuk bağlar,,, inceden örülmüştür önce, sonra sarıp sarmaladıkça, dönüştüğü kozanın varlığını daha çok hissedersin,,, üzerine iliştirilmiş bir başkasını çağrıştırsa da bunun, kendinle özdeşleşmeye çalışan yeni bir sen olduğunu fark etmeye başlarsın yavaş yavaş,,, zamanla sindirebilirsen bu durumu, içselleştirirsen, huzura kavuşursun,,, gözlerin yeni bir hayal perdesi üzerinden okumaya başlar hayatı,,, yoksa, huzursuzluğun çarkında çırpınıp durmak vardır,,, ki bu yeni bir seçime doğru yola çıkmanın sancısıdır, vazgeçmeye hazırsan eğer…