Belki akşama doğru,,, ya da daha geç,,, ne bileyim sabaha doğru da olur,,, herkese uymaz tabii bu,,, belki de bir yerlerde oturup,,, birkaç kadeh bir şey içmek iyi gelir o zaman,,, kafaları açmak için önce bulmak gerekiyor onu çünkü,,, bazen…

Sabaha karşı,,, günün en soğuk anı,,, gecenin en koyu karanlığı… işte hayatı yeniden keşfetmenin ve dayanılmaz bir sancıyla yeniden doğurmanın zamanı…

Ey hayat!,,, Teslim olma,,, arsız ve zamansız hücre saldırılarına karşı yükselt direniş bayrağını,,, elegeçirilmeye hedef bedenleri silkele,,, toprağa sağlam bastır ayaklarını,,, zihinlerinde yeni tomurcuklar yeşert,,, eğilmelere fırsat verme, iradenin çelik korsesiyle sarıp sarmaladığın başlarını gökyüzüne doğrult ki mavilikten süzülüp gelen güneşin ışıklarıyla beslensinler,,, çünkü,,, ateşçiçeklerine boyanmanın zamanıdır şimdi…

Ey hayat!,,, Bak! Dışarıda yağmur başladı,,, karayel pusuda, Kafdağının ardında pusuya yatmış, karlarla uçup gelecek yine,,, sessiz çayırlar nasıl da şenlenecek o zaman,,, sardunyalar dans edecek komşu petunyalarla,,, o çıplakayaklı çocuklar bile sevinip çığlıklarla koşacak terk edilmiş sokaklarda, yüreklerinde muzip gülümsemeler…

Ey hayat!,,, yeni bir yılla birlikte uzat elini,,, daha seni görmemişlere,,, tanımamışlara,,, ilk ve saf ve tertemiz ve aşkile öpülmemiş dudaklarından henüz onların,,, ve asıl alacaklı onlardır ki senden,,, sen de unutma, utanma!

Ey hayat, ellerimizle yeniden yaratacağız seni, bekle bizi!