Gerçeklikler üzerinden yorum yapmak gerektiğinde ; Adalet’e ulaşmak için hepimizin birer ideal peşinde koşmakta olduğumuzu unutmamak gerekiyor. Adalet nihai anlamda bir idealdir ve en iyi olana doğru yol almakta olan yolcularız. Bu yolculukta bizlere düşen en iyi şekilde rehberlik yapmaktır. Ancak yapılmakta olan görev ve bilinci ne olursa olsun toplumsal,psikolojik,sosyolojik gerçekliklerden de etkilenildiğini kabul etmek zorundayız. Müvekkil adayı önümüze geldiğinde ‘’ Ne pahasına oluşa olsun başarı istiyorum’’ dediğinde verilmesi gereken cevap önem arz etmektedir.
Varım-yokum ikileminde öznel dürüstlük ön plana çıkmakta ve bizleri tartan teraziye dönüşmektedir.
Müvekkilin yalan söylemesi ile yalan söylemeye mesleki donanım ile teşvik edilmesi arasında hiç fark yoktur. Gerçeği aramak Avukatın görevi değildir savunması yaparak arınmaya çalışamayız.
Kişisel tecrübe ile sabit olduğu üzere ; uzlaşma yollarının meslektaşlarım tarafından kapatıldığını, davadan dava doğurmak gayreti ile hareket edildiğini ve çıkmaza sürüklenen insanların keşkeler ile dolduğuna da şahit olmuş olmak üzücü ise de etki tepkiyi doğurur ilkesini de göz ardı etmeksizin yarının yapı taşlarını ördüğümüzü ve Adalet idealine yaklaşmak için ne kadar kişisel çaba sarf ettiğimizin muhasebesini yapmak zorundayız..
Adaletin saç ayağından biri olduğumuzu her defasında haykırmaktan geri durmazken Avukat’ın yalan söylemesi algısı ile nasıl baş edeceğimizi sorgulamak yanında yalan ve teşvikler önünde duvar olmamız gerektiğine inanıyorum.
‘’ Adaletin kestiği parmak acımaz ‘’ diyen bir toplumun üyeleri olarak ,‘’ parmağım asla kesilmemeli’’ sözüne evrilmeye izin verilmeden kamu vicdanını öncelikle içimizde hissederek mesleğimize mesai harcamalıyız…
Adalet Mülkün Temeli ise Avukatlarda bu temel de harç olmalıdır.. Saygılarımla