Merhaba,
Ben de bir hukuk ogrencisi olarak sizin degindiniz maddeler hakkında bazı örnekler vererek somutlastırmak istiyorum:
3.maddede sınıfların coklugundan bahsetmissiniz benim okudugum anfinin 250 kişilik bir mevcudu var ve bu ortamda nasıl bir hukuk egitimi verilebilir orası tartısmali bir konu.
6. maddede ögrenci fakülte yönetimi arasındaki kopuklugu vurgulamıssınız fakat ben sizin vurgulamak istediginiz ogrencinin yonetime katılması durumunu degil de baska bir acıdan bu konuya deginmek niyetindeyim.bu verecegim örnek ögrencyle fakülte yönetimi arasındaki iletisimsizligin acı bir örnegidir:
Eylül aynının son haftasında Frankfurt sehrinde Model European Council (MEC) adı altında bir toplantı düzenlendi.Bu toplantının amacı ABnin gelececegi (ekonomik,hukuksal,aday ülkeler ile entegrasyon,genişleme) ile ilgili görüslerin tartısılacagı bir platform olusturmaktı.Ve işin ilginc tarafı bu tartısma platformu universite ögrencisi gencler tarafından yapılmakta ve bu tolantı AB kurumları tarafıdan buyuk destek gormektedir.4 gun suren bu toplantının son günü ogrenciler tarafından ideal AB anayasası yapılmaktadır.işte bu kısaca özetlemeye calıstıgım toplantıya bir arkadasım katıldı.Ancak bu toplantıyı tamamiyle kendi arastırmaları sayesinde hiçbir sekilde fakultenin ögrencilere
bildirimi olmadan buldu ve katılma talebinde bulundu.Üzücü yanlardan birisi bu fakat daha vahimi ise bu durumu fakülte yönetimine bildirdigi ve toplantı konuları hakkında bilgilenmek için(sadece kütüphane olarak algılamayın lütfen) yardım istediginde ise hicbir yanıt alamadı hatta gerken bir imza için fakülte yönetimindeki bir kişinin odasına girdiginde kılık kıyafeti begenilmedigi için odadan kovuldu.Duruma dikkatinizi cekerim:ögrenci nerede fakülte nerede?İşte bu trajikomik engellere ragmen arkadasım toplantıya katıldı.
7.maddede ise sınav sistemlerini vurgulamıssınız.Benim okudugum marmara ün. hukuk fakültesinde senede 3 sınav var.Vize,final, bütünleme.Üniversiteyi yeni kazanmıs arkadaslarımız hukuk fakültesini kazanıyor ,geliyor .Bakıyor ki 3 sınav var senede, rahatlıyor ,nasıl olsa- lise kafasıyla- son 10 gün calısır, yaparım diyor(ki itiraf etmeliyim ben de bu düsünceleri tasıyordum),sonra farkediyor ki yoklama da yok ,okula gelmiyor degil dersi hocayı bile tanımıyor.Gelse de (bütün hocaları kastetmesem de) hoca ögrenciye yaklasmıyor(tabi ki hocaların da kendilerine özgü sorunları var onları yadsımıyorum).Simdi sen nasıl karsına hukukçu adayı sıfatıyla gelmiş kişiye hukuk bilinci asılayacaksın da onu nitelikli hukukcu yapacaksın?Yanlıs anlasılmasın ben sınavların, insanların hukuk bilincini tartabilecek bir imkan oldugunu düsünmüyorum.Bence sınav insanların hukuksal bilgilenme istegini güdüleyecek manevi bir tazyiktir.Bence saglam bir hukuk temeli verildikten sonra -yani 2 senelik bir zaman zarfı gibi- ögrencinin varolan hukuksal bilgileri,yaklasımları(içtihat ,doktrin,vs.)incelemesinden ve onlardan sorgulanmasından ziyade kendi doktrinini yaratmasına izin verilmelidir.Ögrencinin hukuksal projeler yapmasına imkan tanınmalıdır.Sadece sınavla ögrenci kendine yetecek,kendisini sınavdan gecirecek bilgiyi alır en azından kendini o dogrultuda güdüler.Bu da ögrencinin vasat ve sıg kalması durumunu ortaya cıkarır.Ve takdir edersiniz ki hukuk ilmi ile hukukcunun gelişimi dogru orantılıdır.
9. maddede ise ögrencinin her konuda uzmanlastırılma cabasından söz etmişsiniz.Ben de sizin bu düşüncenize katılmaktayım.Kesin bilmiyorum ama duydugum kadarıyla yurt dışında verilen hukuk egitimi dallar olarak ayrılmıs ve ögrenciler
temel bir hukuk egitimi verildikten sonra dallara ayrılmakta ve sectikleri alan dogrultusunda egitim görmekte.(Bu konu hakkında yanlıs bir acıklama yapmıssam lütfen düzeltin).Her ne kadar bizim egitim sistemimizde hersey ögretilmeye calısılıyorsa da hukukcular kendilerini tek bir yöne adıyorlar cünkü dediginiz gibi herseyi bilmenin imkanı yok.
Benim ayrıca eklemek istedigim Asistanların durumu:
Hukuk bilimi ile ugrasmak için okulda kalma yolunu secmiş insanlar sınav kagıdı okumaktan ve buna benzer seylerle ugrasmaktan kendilerini geliştirecek vakit bulamıyorlar haliyle üretemiyor ve üretemedikleri için ögrenciye de birsey veremiyorlar.Hocalardan bahsetmek gerekirse;hocaların okul ve ögrencilerle fazla ilgisi yok .Onlara da hak veriyorum çünkü hayatları sadece hukukla ilgili degil.Devam ettirmeleri gereken bir hayat, hatta hoca sıfatını haiz olmakla hak ettikleri iyi nitelikli,ekonomik acıdan ferah olması gereken bir hayat var.(biraz yaglama gibi oldu kabul ediyorum ) Fakat sadece okuldan alacakları maasla olacak bir iş degil.imkanı yok.Haliyle baska dallara kayıyorlar(danısmanlık;özel üniversitelerde hocalık gibi).Sonucta olan ögrenciye oluyor.Nitelikli hukukcu cıkmıyor.öss de daha yüksek puanla devlet okuluna giren bir ögrenci daha düşük puanla özel bir okulun hukuk fakültesine girmiş ögrenciden daha kötü bir egitim alıyor.Bence bu komik bir tezatlık.Ve ayrıca da insanların emeklerine yazık.Bu konuya daha fazla girmek istemiyorum.
Gördügüm kadarıyla ülkede her gün takip edilen ve ülkenin varlıgının temeli olan 2 bilim var:Biri ekonomi digeri hukuk.Ama bunlara gösterilen önem ne kadar fazla tartısmak lazım..


herkese saygılar.