kaç kere gördüm seni,
izmir,bursa,istanbul...
bense görev almıştım,
sense giderdin okul...

toz pembe yıllarındı,
ne anladın ki beni...
uzaklarda el gibi,
karşıladın ki beni...

yerimde sayıp durdum,
elim tetiğie gitti,
kendi kendimi vurdum...

her an gelecek diye,
bekliyorum bir tabut,
gönlümün dehlizinde,
öldürülmüş son umut...

neredesin nerdesin...
bilmesine ne gerek,
sen kimsin herkesin...

akdevrim.istanbul.