sayın mezopotamyalı;
ziynet eşyaları düğünde damat ve yakınları (anne baba vs...) tarafından geline takılan altın gümüş vs.... takıları ihtiva eder. çeyiz eşyaları ise düğünde geline alınan ve bağışlanmış sayılan ev eşyalarını ihtiva eder. bu ev eşyaları bir evin herhangi bir veya birden fazla eşyalarını kapsamaktadır.
çeyiz ve ziynet eşyalarıyla ilgili davalarda düğünde geline takılan ziynet eşyaları ile çeyiz eşyalarının hibe edildiği kabul edilir. düğünde alınan eşyalar nelerse bu eşyalar geline ait sayılır. ziynet eşyalarıyla ilgili yargıtayın görüşü eğer kadın evden zorla kovulmadı yada gönderilmesi ise gelinin (kadının) bu ziynet eşyalarını yanında götürdüğü varsayılmaktadır. aksini ispat yükü kadına aittir. kadın her türlü delille bilhassa şahitle bu durumu ispatlayabilir. eğer kadın zorla evden uzaklaştırıldı veya gönderildi ise bu altın bilezik vs... ziynet eşyalarının ise erkekde kaldığı kabul edilir. aksini ispat erkeğe aittir. ayrıca bu ziynet eşyalarının erkek tarafından kendi şahsi işlerine ya da evin ihtiyaçlarına harcanması erkeği bu ziynet eşyalarını iade külfetinden yani sorumluluktan kurtarmaz.
ziynet eşyaları ile çeyiz eşyalarının nelerden ibaret olduğu her türlü delille (Şahit, senet,düğün fotoğrafları ve cd ve kamera kayıtları) ile ispatlanabilir. mahkeme eşya ve ziynet eşyalarıyla ilgili bilirkişiye başvurur. bilirkişi raporunda bu eşya ve ziynet eşylarının dava tarihi itibariyle değerlerini ortaya koyar, dava sonunda davanın kabulü halinde çeyiz eşyalarının aynen olmadığında bedellerinin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte; ziynet eşyalarının ise aynen ya da misliyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verir. kararında aynen bu ifadelere yer vermek zorundadır.(Kısmen kabul kısmen red durumunda ise kabul edilen kısımla ilgili bu ifadelerin zikredilmesi zaruri olup yargıtay aksi halde kararı bozar)