Yargıtay hakimleri, emekli hakimler, "onursal" başkanlar bizim verdiğimiz vergilerle görevlerini yaparken, millet adına verdikleri kararları saklayıp ardından bunları basarak para kazanıyorlar. Hukukçular ise bu kararlara ulaşmak için söz konusu kitapları satın almak zorundalar.

Hakimler, kararları toplayıp satarak hukuku ticaret haline dönüştürmüşlerdir. Adeta "hakimler sektörü" oluşmuştur.

"Yargının şeffaflığı" Avrupa ülkelerinde, ABD'de çok önemli bir ilkedir. Kararların herkesin erişimine açık olması da bu ilkenin ilk akla gelen yansımasıdır.

Yargının tarafsızlığı, bağımsızlığı yanında şeffaflığının da tartışılması gerekir.

Gençcan, basın yoluyla kitabının reklamını yapmaktan da çekinmemiş. "Helal olsun!" diyorum. Doğan grubunun da durup dururken bu kitabın bu kadar tanıtımını yapması da ilginç. Acaba sebep nedir?

Kanunda boşanma sebepleri sayılmıştır. Bu sebepleri birden bire 40 kusura çıkarmanın anlamı yoktu. Haberde ortaya konan listede yer alan sebepler, kanunda belirtilen sebeplerin görünümlerinden ibaret. Bu kadar büyütecek bir iş yapmamış Gençcan. Belki avukatlar için sistematik getirmiş oldu.

Hakimler, kitap üzerine kitap basmak ve doktrin yaratma sevdasının peşinden koşmaktan, yargı kararlarını kendi malları haline getirmekten vazgeçip kamuoyunun bilgisine, istifadesine sunsalar o zaman gazete haberi olmayı hakedecekler.