YARGITAY
3. HUKUK DAİRESİ
E. 2000/10330
K. 2000/10511
T. 6.11.2000

DAVA : Dava dilekçesinde 72.500.000 lira için yapılan ilamsız takibe vaki itirazın iptali takibin devamı %40 icra inkar tazminatının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
KARAR : Davada, kira sözleşmesindeki artış şartı gereğince ödenmesi gereken kira parasının Haziran/2000 ayında 72.500.000 lira eksik ödenmesi nedeniyle bu miktarın tahsili için yapılan takibe vaki itirazın iptali istenilmiş, davalı davanın reddini savunmuş, mahkemece 4531 sayılı yasa uyarınca aylık kira bedelinin %25'ten fazla artırılamayacağı gerekçesi ile davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında ihtilafsız olan 1.3.1999 başlangıç tarihli kira sözleşmesi iki yıl süreli olup, hususi şartların sekizinci maddesinde; "2000-2001 yılları için ödenecek kira parasının, hükümet tarafından açıklanan enflasyona 5 puan ( yüzde olarak ) ilave edilmek suretiyle belirleneceği" yer almış bulunmaktadır.
4531 sayılı Gayrimenkul Kiraları Hakkında Kanuna Bir Geçici Madde Eklenmesi Hakkındaki Kanunun birinci maddesi uyarınca; "sözleşmelerde kararlaştırılan kira paralan 2000 yılında yıllık %25 oranında arttırılabilir... Kira parasının artış sınırlarının aşılması amacıyla yeniden kira sözleşmesi yapılamaz. Kira tespit davalarında da yukarıdaki sınırlamalara uyulur" Yasanın açık buyurucu bu hükmü dikkate alınarak mahkemece 1.3.2000 tarihinde başlayan yeni dönem kira parasının bir önceki dönem kira parası %25 oranında arttırılmak suretiyle 212.500.000 lira olarak tespiti ile bu miktar ödendiğinden bahisle davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Öte yandan davalı tarafından Mart, Nisan ve Mayıs 2000 aylarına ait kira paraları, kira sözleşmesinin hususi şart sekizinci maddesinde belirlendiği gibi özel artış şartı uygulanmak suretiyle 285.000.000 lira olarak yatırılmıştır. Borçlar Kanununun, 62. maddesine göre; "Borçlu olmadığı şeyi ihtiyariyle veren kimse hataen kendisini borçlu zannederek verdiğini ispat etmedikçe onu istirdat edemez..." Kanunu bilmemek mazeret sayılamayacağı gibi ihtirazi kayıt ileri sürmeksizin ödeme yapan davalı kiracı, sonradan böyle bir nedene dayanarak istirdat davası açması da mümkün değildir.
O halde yerel mahkemenin kararı yukarıdaki gerekçelerle ve sonucu itibariyle doğru bulunduğundan ötürü onanmalıdır.
SONUÇ : Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA 6.11.2000 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.