Lehçet-ül Hakaayık'tan

Ahlak: Akıl polisi
İkramiye: Züğürt tesellisi
İnsan: Ahlakı bozulmuş vahşi
İnşallah: Red cevabı
Avukat: Suçlunun çamaşır yıkayıcısı
Aferin: Ucuz hediye
Tarih: Kurt masalı; züğürtledikçe eski defterleri karıştırmak
Timsah: Tohuma kaçmış kertenkele
Cahil: Bir şey bilmediğini bilmeyen
Cüce: Büyük adamların yakından görünüşü
Haydut: Dağ bankeri
Saçma: Bize uymayanların fikirleri
Taş: Soğumuş gönül
Adalet: Ayarı bozuk terazi
Diken: Gülün bekçisi
Hak: Galip gelmek
Asi: Kuvvetsiz düşman
Şemsiye: Dostluk gibidir, yağmur zamanında bulunmaz


Ali Bey
Tanzimat Edebiyatçılarından. Mizah ve tiyatro ile uğraşmıştır. 1844 yılında İstanbulda doğup 1899 yılında İstanbulda öldü. Lehçet-ül Hakaayık mizahi bir sözlüktür. Burada, Türk Edebiyatında ilk olarak, kelime ve deyimler kendi asıl anlamlarında değil mizahi olarak yorumlanarak açıklanmıştır.