Hayatımın en kötü yıllarını yaşıyorum. ben küçükken gece geç saatlere kadar uyumaz, ayak parmaklarımın ucunda yürür,annemin yatığı odaya gider annemin nefesini dinlerdim. acaba Annemi öldürmüş mü diye? düşünün yaşadıklarımızı.Annem boşanma arefesinde bir kadın.Ve bizi ızrar eden bi baba. Uzun yıllardan beri devam eden psikolojik şiddet.Tlflarımıza hakaret küfür msjları,bizim mağdur olmamız için elinden geleni yapmalar.Çevremize, ailemize yakınlarımıza bizi yerin dibine geçirecek laflar. ve yolda gördüğünde üzerimize yürüyüp avazı çıktığı kadar bağırıp üzerimize yürümek koşulu ile hakaretler. Artık buna dayanamıyoruz.hakaretlerine , sözlerine, rahatsızlık vermelerine.Ne savcılık kaldı gitmediğimiz nede karakol ama gale bile alınmadık. ölüm tehditleride cabası.bunları yazarken bile ellerim titriyor.Kimlik değiştirip bu şehri terketmek istiyoruz bu mümkünmü?İzimizi bulamayacağı , yeni bir hayata başlayabileceğimiz bir yer ...