25 yıl gecikme ile de olsa Meclisimiz Ev Hayvanlarının Korunmasına Dair Avrupa Sözleşmesi'ni onayladı. Sözleşmenin onaylanması basında büyük yankı bulduysa da öncelikle basının konuyu gereğinden fazla bir iyimserlikle ele aldığını belirtmek isterim. Sözleşme ulusal mevzuatımız açısından kuşkusuz olumlu bir gelişmedir. Ama bu kanunun çıkması uygulama için yeterli olmayıp bu kanunu izleyen alt hukuk kurallarının (tüzük, yönetmelik vb.) da çıkarılması (~yayınlanması) gerekir. Çünkü kanunlar genel çerçeveyi ve prensipleri belirlerler. Öte yandan ne yazık ki sokak hayvanlarının öldürülmesi bu sözleşme ile de sona ermemiştir. Sözleşme sokak hayvanlarının öldürülmesi konusunda ne yazık ki izin vermekte ve fakat yöntemi konusunda sınırlamalar getirmektedir. (Ayrıca sözleşmede yer alan ilkelere “hastalık kontrolü” gerekçesi ile istisna getirilebileceğine ilişkin hüküm zalimce uygulamalara bir ölçüde mazeret de yaratabilir.)



Sözleşme sokak hayvanlarına kıyasla asıl olarak ev hayvanları ile ilgili düzenlemeler getirmektedir. Yani henüz olumlu bir aşamanın başlangıcındayız. 1978 yılında kabul edilen uluslararası bir metnin hukukumuza 25 yıl gecikme ile girdiği dikkate alındığında bu konuda gereken ilave düzenlemeler için ciddi bir baskı grubu oluşturmamızın gerekliliği bir kez daha ortaya çıkıyor. Son bir yorumu daha sizlerle paylaşayım. Ev hayvanları ile ilgili prensipler evde hayvan bakan bizleri de zorlayacak niteliktedir. Özellikle hayvansevmez işgüzar komşular bu sözleşme hükümlerinden hareketle baktığınız hayvana sözleşmeye aykırı davrandığınız yönünde iddialar geliştirebilecektir. Bu sebeple eskisine oranla ev hayvanınızla olan diyalogunuzu daha belgelere (düzenli veteriner kontrolleri) dayandırmanız gerektiği konusunda da bir hatırlatmada bulunmak isterim.

http://www.kedimveben.com/yasa.htm