Nuri Bilge Ceylan'nın Uzak adlı filmi beni çok yormuştu gerçekten. İşin ilginç yanı öyle hareketli filmleri sevmem ama bu da çok yavaş olmuştu. Üç dakika sonra yerimden kalkıp hoparlörü falan kontrol ettim. Gerçekten bir bozukluk olduğunu sandım. Meşhur olduğu üzere ilk beş, on dakika ekranda çok yavaş ilerleyen bir görüntü ve sıfır ses var.
Aslında sanat filmi diye nitelendirilen filmlerde genelde sıkılırız. Özetlememiz çok kolay olur, çünkü üç cümle. Ama Uzak filminde de olduğu gibi kareler ve karakterler senaryonun önüne geçiyor. Bir de çok sıkılarak, bitsin diye izliyorsunuz ve diğer filmlerden daha çok düşünüyor, kafa yoruyorsunuz.