Alıntı: Yazan Av. Mehmet Saim Dikici Alıntı: Görevimizi yaparken “kimseye, ne müvekkile, ne hakime hele ne iktidara tabiiz. Bizim aşağımızda kişilerin varlığı iddiasında değiliz. Fakat hiç bir hiyerarşik üst de tanımıyoruz. En kıdemsizin, en kıdemliden veya isim yapmış olandan farkı yoktur. Avukatlar esir kullanmadılar, fakat efendileri de olmadı” Çok iddialı olduğunu düşündüğüm yukarıdaki ''iç okşayıcı'' söz Türkiye'de ne derece geçerlidir? Sizce biz avukatlar böyle miyiz?

Sayın Dikici, Molierac'a ait bu söz malesef günümüz Türkiyesi için pek geçerli değil. Çünkü hergün karşılaştığım meslektaşlarımdan (mesleğinin hakkını verenleri tenzih ederim) edindiğim kanaat ve kendim staj süresince edindiğim deneyime göre avukatın efendisinin para ve kölelerinin de stajyer ve katipler olduğu ortadadır. Bu olgu Ankara, İstanbul, İzmir gibi kapitalizmin hukuku satın aldığı büyük şehirlerde çok açık bir şekilde ortadadır. Bence TBB ve barolar kanun tasarısı hazırlayıp avukatları çeşitli sınıflara ayıracaklarına oturup meslek etiğini nasıl daha iyi seviyelere çıkaracaklarını düşünsünler. Tabii olay bu kadar basit değil; asıl iş bize düşüyor. Biz avukatlar müvekkili müşteri ve karşı tarafı düşman gibi görmeye devam ettikçe bu yozlaşma devam edecektir. Bir gün dürüstlüğü paraya tercih etmeye başlarsak işte o gün birşeyler değişmeye başlayacak. Bence "dürüstlük herkes için erdem olabilir ama hukukçu için dürüstlük ön koşul" olmalı. Saygılar