Bir kabustan uyanır gibi,uyanıp da sevinir gibi buldum seni yeniden.Sen hep yanımdaydın,dört yanımı sarmıştın yüreğinin gücüyle,olur da saçımın bir teline zarar gelir diye...
Küçük bir kuş gibiydim nereye uçacağını bilmeyen.Aklım ermedi, kış ülkelerine uçmak diledim.Kasırgalara doğru uçacakken tuttun zayıf kanatlarımdan.Ben çırpındım kurtulmak için,hürriyetime kast ettin sandım.Sen bahar güneşinin açtığı mis kokulu gül bahçelerini gösterdin,benim aklım kasırgalarda kaldı.
Sonra...Sonra bakışlarımdaki hüzüne dayanamadın.Bırakıverdin beni.Uçtum,gezdim,gördüm hatırlamak istemediğim iklimleri.Kalpten gelen bir dua gibi sen sarmıştın beni oralarda.Ve geldim yeniden sana.Gül bahçelerinin kapısı açıktı yine bana.Beni sevginle daha bir sarmala.Ben seni şimdi anladım baba...