|
|
|
|
|
|
Yargıtay 9 hukuk dairesinin 19.03.2014 tarih, 2012/4463 E. ve 2014/914 K. sayılı kararı ile
Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 24.01.2013 tarih, 2012/10806 E. ve 2013/789 K. sayılı kararı
Sayın meslektaşlarım şimdiden teşekkür ediyorum
|
|
 |
|
 |
|
Yargıtay
22. Hukuk Dairesi
Esas : 2012/10806
Karar : 2013/789
Tarih : 24.01.2013
* İŞÇİLİK ALACAKLARININ ÖDETİLMESİ İSTEMİ
* İZİN ÜCRETİ
Özet: Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık izin ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır. Uyuşmazlığın normatif dayanağı 4857 sayılı Kanun'un 59. maddesidir. Anılan maddeye göre izin ücretine ilişkin zamanaşımı iş sözleşmesinin sona erdiği tarihten itibaren başlar. Davacı iş sözleşmesinin feshi tarihinden itibaren beş yıl geçtikten sonra dava açtığı için yıllık izin ücreti açısından alacak zamanaşımına uğramıştır. Bu nedenle davacının ıslah ile artırmış olduğu izin ücreti alacağı yönünden zamanaşımı definin dikkate alınmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
(4857 s. İş K m. 59)
Davacı, ihbar, kıdem, kötüniyet tazminatı, ücret, yıllık izinle diğer haklara ilişkin alacaklarının ödetilmesine karar VERİLMESİNİ İSTEMİŞTİR. Mahkeme, isteği kısmen hüküm ALTINA ALMIŞTIR.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi C. K. Ünal tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 01.04.2001- 01.04.2004 tarihleri arasında işçi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı şirketle olmasına rağmen Ağrı Valiliği İl Nüfus Müdürlüğünde hizmetli olarak çalıştırıldığını, iş sözleşmesine haksız olarak son verildiğini ve yasal haklarından doğan alacaklarının ve ayrıca SSK primlerinin de düzenli olarak ödenmediğini, bu nedenle davacıya kötü niyet tazminatı da ödenmesini gerektiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatıyla kötü niyet tazminatı, dört aylık birikmiş alacağı, yıllık izin ücretiyle diğer haklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini TALEP ETMİŞTİR.
Davalı Ağ-Süt Yem San. Tic. A.Ş. vekili; davacının fiilen müvekkili şirket ve idarede çalışmadığını, müvekkilinin İl Özel İdaresiyle ortak olduğunu, çeşitli kurumlardaki personel eksikliği nedeniyle davacının sadece sigorta kaydının müvekkili şirket üzerinden yapıldığını, bu nedenle davanın husumet yönünden reddi gerektiğini, aksi kanaat olması halinde hizmet süresinin fazla olduğunu belirterek davanın reddine karar VERİLMESİNİ İSTEMİŞTİR.
Dahili davalı İçişleri Bakanlığı Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Müdürlüğü vekili, davacının müvekkili kurumda çalışmadığını belirterek davanın reddine karar VERİLMESİNİ İSTEMİŞTİR.
Mahkemece, davanın kabulüyle davacının kötü niyet tazminatı, dört aylık birikmiş maaş alacakları ve diğer haklar yönündeki talepleri atiye bırakması nedeniyle bu talepler yönünde karar verilmesine yer olmadığına KARAR VERİLMİŞTİR.
Karar davalılar vekillerince TEMYİZ EDİLMİŞTİR.
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı Ağ-Süt Yem San. Tic. A. Ş.'nin aşağıdaki bent dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine,
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık izin ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı NOKTASINDA TOPLANMAKTADIR.
Uyuşmazlığın normatif dayanağı 4857 s. Kanun'un 59 uncu maddesidir. Anılan maddeye göre izin ücretine ilişkin zamanaşımı iş sözleşmesinin sona erdiği tarihten itibaren başlar.
Davacı iş sözleşmesinin feshi tarihinden itibaren beş yıl geçtikten sonra dava açtığı için yıllık izin ücreti açısından alacak ZAMANAŞIMINA UĞRAMIŞTIR. Bu nedenle davacının ıslahla artırmış olduğu izin ücreti alacağı yönünden zamanaşımı definin dikkate alınmaması hatalı olup BOZMAYI GEREKTİRMİŞTİR.
3- İhbar olunan İçişleri Bakanlığı Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Müdürlüğü aleyhine hüküm kurulması da hatalı olup BOZMAYI GEREKTİRMİŞTİR.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.01.2013 tarihinde OYBİRLİĞİYLE KARAR VERİLDİ.