Çocuklar küçükken yine bir yönden iyi de büyüyünce söz dinletmekte güçlük çekiyorsunuz.Çok şükür şimdiye kadar oğlumla ilgili çok önemli bir sorun yaşamadım; yaşatmadı diyebilirim, ama YTÜ öğrencisi olan oğlum 2 senedir beni biraz üzüyor.Nedeni de okuldan çok okullarının bünyesinde yer alan Tiyatro koluna ağırlık vermesi,zamanının büyük bölümünü provalarda geçirmesi. Tiyatro koluna girdiğinde çok sevinmiştim.Ben de bir tiyatro sanatçısı olmak isterdim.Ama bu işi okuldan daha çok ciddiye alınca derslerinde gerilemeler oldu.İlkokuldan Üniversiteye girene kadar mezun olduğu okulları; ders kitabının kapağını açmadan(abartmıyorum gerçekten böyle-dersi derste dinliyormuş o yüzden çalışmasına gerek kalmıyormuş) üstün başarılarla bitiren oğlum; artık eskisi kadar başarılı değil.
Geçenlerde espriyle;" beni de tiyatro klübüne alsanıza" dediğimde, ne derse beğenirsiniz;" çok yaşlısın alamayız" dedi. Ben de;"Öyleyse yaşlı kadın rolünde oynarım" dedim. Bir de yarın sergileyecekleri oyunda kabadayı rolünü oynayacağı için son bir kaç aydır evde cehennem azabı yaşıyorum; zira "rolünün hakkını vermek için " naralar atıyor, "ses geliştirme çalışması" yapmak için garip sesler çıkartıyor...Bir şey değil; yeni taşındığımız apartmandaki komşular bir süre sonra bize farklı ve tuhaf gözle bakacaklar."Oğlum bir gün komşular kapımıza gelecek sesini alçalt" diyerek duruma müdahale ediyorum.