Bazen içimizde tutuyoruz hissettiklerimizi ve öyle bir an geliyor ki bir kelimeyle kendimizi ifade etmeye çalışıyoruz...Bakıyoruz ki karşımızdaki sanki daha dertli,suçsuz,günahsız,sanki yıllar boşa harcamış yaşamını,boşa dökmüş yaşları yanaklarından,boşa bakakalmış arkamızdan ve boşa sevmiş bizi ya da boşa hedef koymuş boşa hayal bulutlarını istila edip onu karanlıklara gömmüş...öyle şeyler duyarsınız ki kendi haklılığınızı unutursunuz.Karışırsınız sessizlik arasınız,düşünmek istersiniz ama düşüncesiz sandığınız anlardasınızdır ve bir söylediğinize çoktan bin pişman olmuşken karşınızdaki bin söyleyip hala dökemediğiniden yakınır....