Unutmak...

Hiç bir kılıfa sığmayan ve çoğu zaman gerçekleştirmenin, boğazı uçarak geçmekten bile zor olduğu bir olay...

Unutmanın zorluğunu bir tarafa bırakıp, mümkün olup olmadığını anlamaya çalışıyor insan... Bunu anlamaya çalıştıkça, mümkün olmadığını anlıyorsun...

Nasıl mümkün olabilir ki? Şimdi yalnız başıan seyrettiğin Ay''ı bir yıl önce onunla birlikte seyretmişsin, şimdi tek başına yudumlarıdığın içkini bir yıl önce onunla aynı kadehten yudumlaşmışsın, şimdi tek başına dinlediğin şarkıyı onunla birlikte dinlemişsin, şimdi tek başına döndüğün evine onunla birlikte dönmüşsün...

Düşündükçe sana kendini çıldıracakmışsın gibi hissettiren bir yığın anı geride dururken, unutmak o kadar kolay mı?.. Keşke kolay değil zor olsa, ona da razısın ama hiç mümkün değil... Bunu hissettikçe ve yaşadıkça daha iyi anlıyorsun unutmanın imkansızlığını...

Anlık aklından çıkmaları seni rahatlatıyor ama işte o şarkı çalınca, o yere gidince ve o sözü söyleyince tüm kasvetiyle tekrar saldırıyor hafızana...

Bundan kaçış yok, bundan kurtuluş yok, çekeceksin o hâlde...