Ben de sayın AlaDAĞ'IN DÜŞÜNCESİNE KATILIYORUM. tARTIŞMA ÇIĞRINDAN ÇIKMAYA BAŞLADI

Öncelikle bir olayı ya da bir kişiyi tartışırken mümkün olduğunca ön yargısız, kendi yargılarımızı temel almadan tartışmamız gerektiğini anımsatayım. Sn. Özcan kendi kafasındaki bir doğruyu mutlak olarak kabul edip tartışmayı buna göre yönlendiriyor. Bu kendi kabulü çerçevesinde başka insanlara neredeyse küfretmek çerçevesinde tartışmayı sürdürüyor.

Bu tartışma biçimi ahlak kurallarının öne çıktığında hep uygulanan bir tartışma biçimidir. Olayı açıklamak için şöyle bir örnek vereyim:
Babanızla tartışırsınız %100 haklı olduğunuza inanıyorsunuzdur. Babanız tartışmada bir laf eder "ben eşşeğim anlamıyorum" ya da "ben çok cahilim, anlamıyorum" gibi.

Artık tartışma birmiştir. Babanıza bir şey söyleyemezsiniz. Haklı olsanız da babanıza karşı evet diyemeyeceğiniz evet sen bir salaksın (bu ahlaki bir sorundur) doğruyu savunmaktan vazgeçersiniz.

Tartışma bir biçimde yaşayan insanlara küfretmeya yakın ifadeler taşımaya başladu. Öncelikle bu sert tavrı gösteren insanların kendilerini bir denetimden geçirmesi gerektiğine inanırım. Yakın zamana kadar tartışma bu kadar sert tonda sürmüyordu.

Gelelim tartışmanın diğer bir yanına;
Her suç ahlaksızlık içerir tanımlamasına.

İfadem biraz eksik oldu tam olarak yansıtmıyor. Ama açıklamalarımla ne demek istediğim anlaşılacaktır.

Bilindiği üzere suç ve ahlak kavramları belli toplumsal düzeylere bağlı olarak gelişen kavramlardır. Bu çerçevede bize aykırı olan bir davranışın, değişken olan bu (ahlak vb.) kavramlara dayanılarak mahkum edilmesi yanlıştır. Böyle bir durumda kendi düşünce biçimimiz nedeni ile bir insanı mahkum etmiş, dışlamış oluruz.

Galile örneğini anımsayalım. Orta çağda dünya yuvarlaktır ve dönüyor dediği için ceza aldı ve özür dilemesi sayesinde affedildi.

Bu düşüncenin ileri sürülmesi hem ahlak dışı idi hem de suç. Şimdi dünya yuvarlaktır ve dönüyor demek hem ahlaksızlık hem de suç işlemek mi?

Dünyada 117 türde eşcinsellik olduğunu okumuştum bir yerlerde. Demek ki eş cinsellik doğal bir şey.

Geçelim diğer bir örneğe:
Evlilik kurumu kurulmadan önce insanlar nasıl yaşıyorlardı? Kimin kimin kızı olduğu, kimin kimin oğlu olduğu belli değil di.

Biz insanlar evlilik kurumundan sonra toplumsal ihtiyaçlar diyerek böyle bir yargıyı kurduk ve ensest ilişkileri yasakladık. Bu doğru ve gerekli bir gelişme. Ama ahlak kavramı ile açıklanamaz. O nedenle tartışmayı kendi kişisel yargılarımızın dışında başka insanların da haklı olabileceğini düşünerek sürdürmekte yarar var.

Özetle hukuki bir olayı tartışırken kendi inanç ve düşüncelerimizden sıyrılıp daha hukuki boyuta taşımamız gerekiyor. Yoksa o kadar söylenecek boş söz var ki.

Kendi düşünce ve yargılarımıza mutlak gözü ile bakarsak bizden başka haklı çıkmaz.

Saygılar.