" İstirdat davasında davalı iyi niyetli olsa bile,davalının iade yükümlülüğü açılan sebepsiz zenginleşme davasından(TBK m.78) daha ağırdır. Çünkü,sebepsiz zenginleşme davasında ,iyi niyetli iade borçlusu (davalı) paranın geri verilmesini sırasında elinden çıkmış olduğunu ispat ettiği miktarı geri vermekle yükümlü değildir.(TBK m.79) İstirdat davasında ise davalı alacaklı ,böyle bir durumu ispat ile tam sorumluluktan kurtulamaz...Borçlunun ,istirdat davasının sonucunda lehine almış olduğu ilama dayanarak,ihtiyati haciz talep edebilmesi için de ilamın kesinleşmesi şart değildir. "
(Baki KURU,İcra İflas Hukuku El Kitabı,2013, sh:399)