Alıntı: Yazan Konuk yazılarınız için teşekkür ederim.ancak inanın ki elimden geleni yapmaya çalışıyorum.çocugun saglıgı tabiki çok önemli.hiçbir zaman çocugumu dinlememezlik yada inanmamazlık etmedim.bu olay karşısında sessiz de kalmadım 183 aradım aile danışma merkezlerini hastahane piskologlarını ama dedigim gibi önce evin içi düzelmezse çocuk için piskologun faydalı olmayacagını söylediler.ama bugün baya aydınlandım.çok teşekkür ederim yazılarıma cevap verenlerden, en azından pazartesi nereye gidecegimi biliyorum artık benim son cümlede yazdıgım çocugumdan ayrılma korkusu yoksa başka bişey degil.çünkü kızımdan başka kimsem yok ama gerekeni yapmam lazım sonucu ne olursa olsun bunuda çok iyi biliyorum,yapmayada çalışıyorum...saygılarımla

Sayın Konuk,

Çocuğunuzdan ayrılma korkunuzu anlayabiliyorum. Yeterince aydınlandığınızdan ve konunun ciddiyetinden haberdar olduğunuza da inanıyorum. Çocuğunuzu yanınızda tutmak bazan onun açısından riskli olacaksa, babasıyla birlikte olduğunda daha güvende olacaksa o kararı da verebileceğinize inanmak isterim. Şu an için gerekli önlemi alıp eşinizin evden uzaklaştırma kararı aldırmışsınız.Sonradan anlattıklarınız eşinizin çocuğa cinsel istismar konusunda (onun karşısında cinsel organları ile oynama gibi) daha güçlü deliller ortaya koyuyor ki hala zaman var bakınız.. Çocuğunuzun , yaşanan sıkıntılardan kendini sorumlu tutması ise bu tür vakalarda beklenen sonuçtur. Ağır bir psikolojik baskı altında olduğu açık. Bu süreçte eşinizin evden uzaklaştırılması ile çocuğun psikolojik yardım alması için iyi bir fırsat yakaladınız ve bunu değerlendirin. İleriki süreçte hukuken yapılması gerekenleri de biliyorsunuz. Çocuk söz konusu olduğunda alınacak kararlar, çocuk merkeze alınarak alınır yani tümüyle onun çıkarları düşünülür. Gereken özeni göstereceğinize inanıyorum ve kolaylıklar diliyorum...