|
|
|
|
|
|
Hukuk bu öznellikleri ortadan kaldıracak bir ortak zemin olmalıdır.
Hukuk toplumun önünde olacaksa ki bence olmalı ve toplumsal yaşantıyı demokratik esaslara göre düzenlemeli ve toplumu ileriye götürmelidir; o zaman bekaretin geleneksel bağlayıcılığını da çözebilecek hükümler getirmeli, sonuçlar ortaya koymalıdır.
|
|
 |
|
 |
|
Sayın Academic'e açık teşekkür ediyorum.
"Olmalı" şeklinde aktardığı, zaten bugün "Olandır".
Yasa bu forum konusunda somutça tartıştığımız kavramı lafzından dışlamış, (Tatbik edilecek -Ve hatta tatbik edecek, tatbik edecek olanları denetleyecek- olanların da ruhundan ve izanından dışlamayı amaçlamış) , Yüksek Yargı da konu açılırken bu konuda verdiği yegane emsalinden isabetle dönmüştür.
Yani tartıştığımız konu, hukuk nezdinde "Yok hükmünde" bir konudur.
Sayın Academic'in özlem olarak belirttiği, yaşayan HUKUKTA mevcut olandır;
Hukuk açıkça toplumun önündedir.
Bunun için artık tecavüzcüsüyle evleneceğim diyen (Dedirtilen ya da demek zorunda hisseden) kadına, o affetse de sanığa cezadan bağışıklık hakkı tanımamaktadır.
Bunun için tecavüzlerde "Ruh ve beden tamlığı"ndan "NE ANLAŞILMASI" gerektiği, hala hummalı biçimde tartışılmaktadır.
(Tecavüzün mağduru fahişe ise faile indirim sağlanmalıdır mantığından bugünlere gelen kanun koyucuyu burada kutlamamak mümkün değil!)
Salt bu forum tartışması bile, hukukun toplumun "Oldukça" önünde olduğunu açıkça ortaya koymuştur.
Neyse ki kuralları eleştirmekte özgür olsak da; uymakla mükellefiz. Hukuksal açıdan önemli olan ve bizleri öncelikli ilgilendiren kısmı da budur.
Saygılarımla.